Dagspecial: dineren in het Parijs van toen

Parijs is de stad van de liefde én lekker eten. Maar waar kun je nog tafelen in ouderwetse sferen? Schuif gezellig aan in de hangouts van o.a. Pablo Picasso en Ernest Hemingway.

Bouillon Racine
Hoewel dit restaurant in 1996 geheel werd gerestaureerd, ging daarbij gelukkig niets van de oude charme verloren. Eén stap over de drempel en je bent direct terug in 1906. Zo mooi is het art nouveau interieur dat je bijna vergeet te eten. Van de stoelen tot de wanden, de gekrulde, organische vormen komen overal op je af. In het omfloerste licht is het niet moeilijk om je voor te stellen wat voor bruisende avonden hier in de laatste 109 jaar plaatsvonden. Bouillon Racine stamt uit de hoogtijdagen van Parijs: toen het leven nog zoet was, de vrouwen sjiek en de mannen rijk. Wel een bummer om erna met de metro naar je hotel terug te moeten in plaats van met een oldtimer. Gelukkig heb je altijd de herinnering nog. 3 Rue Racine, bouillon-racine.com

In Bouillon Racine krijgen ook de ogen genoeg voeding binnen.

Absintgroen, in 1906 waren ze er gek op.

Très romantique. Hoeveel huwelijksaanzoeken zijn hier de afgelopen 109 jaar gedaan?

Café de Flore
Wie Parijs bezoekt zonder het terras van Café de Flore aan te doen, heeft Parijs niet echt gezien. Het café op de hoek van de Boulevard Saint-Germain en de Rue Saint-Benoît is een instituut. Geopend in de jaren tachtig van de negentiende eeuw heeft iedereen van Pablo Picasso en Jean Paul Sartre tot Tina Turner en Kate Moss hier weleens het glas geheven. In het art deco interieur tref je nu ook veel toeristen, maar wie zich kan afsluiten voor de selfie-verslaafde Japanners vóelt de historie. Tip: herlees voordat je gaat de klassieker A Moveable Feast van Flore-fan Ernest Hemingway om in de stemming te komen. In gedachten zie je zijn heldinnen gewoon op de tafels dansen. 172 Boulevard Saint-Germain, facebook.com/pages/Café-de-Flore

Kijk niet gek op wanneer Kate Moss ineens naast je zit te borrelen.

Deze diva laat zich de kaasjes niet van het brood eten.

Op elke stoel heeft wel een keer een beroemdheid gezeten.

Chez Georges
Bij Georges is het verdraaid sfeervol eten! Niet voor niets liep Julia Child er de deur plat toen ze in Parijs woonde. Indien de legendarische keukengodin zou herrijzen uit het graf, zou ze haar oude stekkie nog steeds herkennen. Er is in de loop der jaren weinig aan de inrichting veranderd. Misschien is de menukaart wel het best bewaard gebleven. In deze bistro, die werd geopend in 1926, kun je classics bestellen die bijna nergens in Parijs meer te krijgen zijn. Iconisch is de gebraden kip, maar ook de linzensalade is verpletterend lekker. Dat Julia Child na een lange lunch nog zin had om zelf de keuken in te kruipen, mag een wonder heten. Wie hier eenmaal zit, wil zich 24/7 laten voederen. 273 Boulevard Pereire, restaurantsparisiens.com

Zo stil is het bij Georges normaal gesproken nooit.

Chez Georges heeft ook twee privé kamers voor de meer intieme etentjes.

En dan is het zomaar weer 1938.

Bouillon Chartier
Een restaurant dat meer dan honderd jaar oud is, hoeft nog niet over the hill te zijn. Dat bewijst Bouillon Chartier. Deze eterij is nog even populair als in 1896 toen hij de deuren opende. Dat heeft met de uitgebreide kaart te maken en de lage prijzen (een hoofdgerecht kost gemiddeld tien euro), maar vooral met het verbluffende interieur. In deze orgie van spiegels, ornamenten en hout, waan je je in een schilderij van Toulouse Lautrec. Wanneer de onberispelijke ober vraagt of alles nog naar wens is en weer eens voor je buigt als een knipmes, is dat fatale vijfde wijntje dat je naar Drunkville brengt zo besteld. Oh, en let op de genummerde lades. Bezoekers bewaarden er vroeger hun eigen servetten in! 7 Rue du Faubourg Montmartre, bouillon-chartier.com

Bestaat de teletijdmachine van professor Barabas toch? In Bouillon Chartier ga je het bijna geloven.

Smetvrees? Vroeger gebruikte men het liefst zijn eigen servetten.

Bouillon Chartier restaurant Parijs obers

Dit ouwetje is nog even sprankelend als op zijn geboortedag.

Le Train Bleu
Een stationsrestauratie niet sexy? Dan ben je nog nooit in Le Train Bleu geweest. Dit grote restaurant in Gare de Lyon heette bij de opening in 1901 simpelweg Buffet de la Gare de Lyon, maar werd in 1963 omgedoopt tot Le Train Bleu. Het is een verwijzing naar de luxetrein waarmee de elite vroeger naar de Côte d’Azur reisde. Coco Chanel, Charlie Chaplin, Brigitte Bardot en schrijver F. Scott Fitzgerald, allemaal stapten ze in de blauwe rijtuigen om zich vervolgens aan de Middellandse Zee te laten afzetten voor een peperdure vakantie. Die decadentie van toen herleeft in Le Train Bleu. Onder de enorme ramen en schilderijen maak je ook een reis. Terug naar het verleden. Gare de Lyon Place Louis Armand, le-train-bleu.com