De Indiase woondroom van Henry Wilson
Het huis van de overleden fotograaf en ontwerper Henry Wilson staat te koop en het maakt veel los. Elke kamer ademt de sfeer van zijn geliefde India. En dat in hartje Londen.
Foto’s: Martin & Co.
Op 22 mei 2017 kwam het leven van Henry Wilson tot een abrupt einde. De 57-jarige fotograaf en ontwerper fietste naar de kapper in zijn woonplaats Londen toen hij onder de wielen van een vrachtwagen terechtkwam. Toegesnelde brandweerlieden probeerden hem nog te reanimeren, maar hun pogingen bleken tevergeefs. Om 10.45 uur werd hij doodverklaard.
Een markante persoonlijkheid ging heen die dag. De Brit had namelijk een ongekende passie voor India en publiceerde er een reeks succesvolle boeken over, waaronder India: Decorations, Interior, Design, Pattern and Ornament in the Arts of India en het coole kleurboek Patterns of India. Vanaf de allereerste keer dat hij India bezocht, in 1983, was Henry verkocht. Kort voor zijn overlijden was hij net teruggekeerd van zijn zoveelste reis die kant op. Hij had vier maanden rondgetrokken en maar liefst veertigduizend nieuwe foto’s gemaakt.
Hoe diep de liefde voor India zat, bewijst zijn huis in de deftige Londense wijk Chelsea. Het staat sinds vorige maand te koop en ging onmiddellijk viral op social media. Van buiten lijkt het een rijtjeshuis als alle andere in de omgeving, maar binnen is het een groot knalkleurorgasme.
Het lijkt het zoveelste rijtjeshuis in Burnaby Street, Chelsea….
Maar dan stap je de drempel over en ben je ineens in The Best Exotic Marigold Hotel.
De eerste van in totaal vier slaapkamers. Wat een grandioos exotisch holletje.
Henry werd vrolijk van harde kleuren.
De inrichting was een labour of love. Tragisch dat hij er niet langer van kon genieten.
Geel, groen, blauw, paars, roze, oranje, rood, elke ruimte swingt de currypan uit. Door het vele gebruik van zilver- en goudaccenten kreeg het geheel bovendien een warme, aangename gloed. Het optrekje was Henry’s Indiase oase in hartje Londen. Hier kon hij zich afsluiten van het Britse weer, dat zeker ’s winters grauw en deprimerend kan zijn. “Harde kleuren zijn vrolijk en beuren je op,” vertelde hij ooit aan Elle Decor. “Vooral roze, waar ik altijd dol op ben geweest. Ik hou ook van bepaalde combinaties zoals marineblauw en oranje. Het zijn de kleuren die je ook wel ziet in de sari’s van Indiase vrouwen en op beschilderde muren.”
Pattern power!
Iets anders waar je niet omheen kan, zijn de drukke patronen. Van de kussens tot de muren, je komt ze overal tegen en in de meest uiteenlopende vormen. “Een van de dingen die ik het mooist vind aan Indiaas design zijn de patronen – vele worden nog met de hand gemaakt,” vertelde Henry hierover. “Dit is iets wat we in het Westen kwijtgeraakt zijn. Modernisme is de vijand van patronen. Hoewel ik strakke lijnen soms kan waarderen, denk ik dat het mijden van patronen een groot verlies is. Alle patronen in mijn huis doen me denken aan de arbeid en het vakmanschap in India, omdat ze allemaal door mij met de hand gemaakt zijn. Ik liet me ontzettend inspireren door wat ambachtslieden nog steeds kunnen doen.”
Het huis is gevuld met bijzondere objecten. Uit India, maar ook uit bijvoorbeeld Turkije en het Verre Oosten. Een van Henry’s favoriete items was de maansikkel op de keukentafel. “Vaak word ik het meest gegrepen door de kleine objecten, niet alleen vanwege hun artistieke waarde, maar ook vanwege de beelden die ze oproepen en de ideeën die ze me geven.”
Een pittige keuken om pittige Indiase curry’s te bereiden?
Henry was verslaafd aan Indiase patronen. Voor hem geen witte badkamer.
Sommige mensen willen dat het huis in de huidige staat blijft en aan English Heritage geschonken wordt.
Maar dat zal niet gebeuren. Aan een optrekje op zo’n A-locatie valt veel te verdienen.
Gelukkig blijft Henry’s unieke woonvisie bewaard in zijn foto’s en boeken.
Henry’s nabestaanden vragen 1.850.000 pond voor het huis. Een smak geld, toch het wordt een eitje om iemand te vinden die dit ophoest. Chelsea is een gewilde buurt. Waarschijnlijk wordt de nieuwe eigenaar iemand met een dikke baan in de City en anders een rijke Rus of Arabier.
Het huis is nu opgedeeld in twee flats (de reden hiervoor is onduidelijk: wilden Henry en zijn vriend, de kunstenaar Andy Walsh, allebei hun eigen ruimte?), maar volgens de makelaar is het makkelijk om er weer één geheel van te maken. De belangrijkste vraag wordt natuurlijk: laat de volgende eigenaar nog iets heel van Henry’s exotische interieur of gaat de witkwast erdoor? Vermoedelijk het laatste. Gelukkig hebben we deze foto’s en zijn boeken nodig.
Henry’s Indiase paleisje staat te koop op martinco.com. Meer lezen over de man zelf en zijn werk? Ga naar henrywilsonphotography.com.
Deel dit artikel!
Gerelateerde berichten
De laatste glorieuze jaren van Oud-Rotterdam →
75 jaar vrijheid: enkele goede oorlogsboeken →
Wordt Lockdown dé coronathriller van 2020? →
