De schatten van de Titanic
Titanic: The Artifact Exhibition in Amsterdam EXPO raakte de afgelopen maanden ruim 130.000 bezoekers in het hart. Go with the vlo bezocht de populaire tentoonstelling op één van de allerlaatste dagen en liep met kippenvel rond.
Bevreemdend is de beste manier om Titanic: The Artifact Exhibition te omschrijven. Overal waar je kijkt, liggen items waarvan je weet dat ze een lange en bizarre reis doormaakten voordat ze in de vitrines van de Amsterdam EXPO belandden. Vertrokken op 10 april 1912 vanuit Southampton op de meest luxueuze oceaanstomer van die tijd, in de nacht van 14 op 15 april gezonken bij een van de grootste scheepsrampen ooit (1.500 doden) en zo’n 80-90 jaar later opgevist van hun rustplaats op vier kilometer diepte in de Atlantische Oceaan. Ongelooflijk.
Starend naar de White Star Line borden en kopjes kan ik er met mijn verstand amper bij. Waar de Titanic zelf in tweeën brak en anno 2014 als een rottende ruïne op de oceaanbodem ligt, verkeert dit fragiele serviesgoed in een opmerkelijke goede staat. Hier. Vlak voor mijn neus.
Even ben ik weer die puber van vijftien die maar geen genoeg kreeg van dit tragische schip en die iedere snipper informatie over haar ondergang verslond. Nadat de Amerikaanse oceanograaf Robert Ballard het schip in 1985 terugvond, was ik geobsedeerd. Ik begon alles te verzamelen dat met Titanic en haar zusterschepen te maken had en breidde dat later langzaam uit naar andere legendarische passagiersschepen. Een levenslange fetisj was geboren. Er gaat niets boven de romantiek en grandeur van een oldskool oceaanreis. Wat ben ik blij dat ik op de valreep nog naar deze tentoonstelling besloot te gaan.
Titanic aaimoment
Ook om me heen merk ik dat het mensen niet onberoerd laat. Mijn vriendin Liesbeth, beslist geen Titanic-fanaat, tuurt gefascineerd naar de gouden sieraden die nog glimmen alsof het 1912 is. Stilletjes doolt ze door de donkere expositieruimtes en nagebouwde scheepsruimtes. De persoonlijke verhalen van steenrijke passagiers als Isidor en Ida Strauss (Ida verkoos een dood met haar man boven een plek in een reddingsboot zonder hem) en het tweede klas-gezin Laroche (vader Joseph stierf terwijl zijn zwangere vrouw en twee kleine dochtertjes overleefden) komen akelig realistisch binnen. Alsof je hun gekrijs hoort.
Meeste indruk maakt echter de glazen vitrine waarin iets ligt dat we wél mogen aanraken: een klein stuk van de reling. Voorzichtig steken we ieder een vinger door de twee gaten in het glas. Het gevoel van het koude, zwarte staal op onze huid bezorgt ons kippenvel. Brrrr. “We hebben gewoon de Titanic aangeraakt,” grinnikt Liesbeth. “Nog een keer!” Toch inspireert de expositie ook. Liesbeth, een fanatiek verzamelaar van antieke glaasjes en oud serviesgoed, slaat alles dat ze ziet, goed in zich op. “Wie weet vind ik wel iets uit dezelfde periode op een rommelmarkt, of beter nog: een identiek bord of glas. Lijkt me geweldig.”

Nee, geen citroenmuffin. Dit is een koksmuts die het zoute zeewater op miraculeuze wijze overleefde.
Lego-freak
Wanneer we na twee uur mijmeren terug in het harde licht van de hal zijn, zie ik tot mijn vreugde dat Amsterdam EXPO op donderdag 29 mei een tentoonstelling opent over een andere grote jeugdliefde: LEGO! Tijdens The Art of the Brick, worden 75 levensgrote kunstwerken opgebouwd uit ruim 1 miljoen LEGO®-stenen. Ik neem me stellig voor om niet weer tot het allerlaatste moment te wachten met een bezoekje. Zo’n flashback naar mijn jeugd voelt best lekker. ‘Kind’ of the world!
Meer informatie over de kaartverkoop: amsterdamexpo.nl.