Hoe zou jij zo’n tijdcapsule opknappen?
In Apeldoorn staat een sfeervolle tijdcapsule uit 1921 te koop. Volgens de makelaar dient het volledig gerenoveerd te worden. Ik zeg: konden we het interieur maar met rust laten.
De fauteuils staan met rechte rug bij het raam, de schilderijen hangen waar ze altijd hebben gehangen. In gedachten hoor ik een oude klok plechtig de uren slaan. Dit vrijstaande huis aan de Badhuisweg in Apeldoorn – woonoppervlakte 115 vierkante meter, vraagprijs 399.000 euro – is bijna een museumwoning. Een snipper jaren dertig die per ongeluk achterbleef toen de tijd voortschreed. Zelfs het bleke kleurenpalet van toen bleef gehandhaafd.
Ik word enorm weemoedig van deze foto’s. Het is typisch het honk van iemand die hier een leven lang woonde en het liefst alles bij het oude liet. Een uitstervend ras. Wiljo Smit, een van mijn volgers, kon me meer vertellen. “In dit huis woonde jarenlang een excentriek oud dametje. Ze stapte altijd met haar hoofddoekje om in haar ‘lelijke eend’ die grijs van kleur was met een blauw-wit nummerbord. Waar ze gebleven is? Geen idee.”
Gebouwd in 1921. Het boeit me mateloos als mensen hun woonkamer zo lang ongemoeid laten.
Nee, dit is geen huis in het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem.
Het staat gewoon aan de bomenrijke westkant van Apeldoorn.
Het laatste uur heeft geslagen voor deze keuken. Ik vrees dat niemand haar zal behouden.
Geniet van de foto’s, want je kijkt naar een situatie die op het punt staat te verdwijnen. De makelaar acht een algehele renovatie van de drie etages (de twee bovenetages werden niet gefotografeerd, maar komen wel voorbij in de Funda-video) noodzakelijk. En het is aan de nieuwe eigenaar om te bepalen welke originele details hij wil behouden. Iemand met een liefde voor het verleden zal de paneel- en schuifdeuren zeker handhaven, maar als het huis een brute modernist treft, wordt het een strak wit/grijs interieur met verlaagd spotjesplafond. Welk scenario het ook wordt, de keuken zal vrijwel zeker sneuvelen. Die is vooroorlogs sober en van weinig gemakken voorzien. Ik snap het, maar toch… je zou willen dat alles zo kon blijven.
De trap omhoog. Van de bovenverdiepingen zijn helaas geen foto’s beschikbaar.
Mensen die zulke schitterende deuren uit huizen rammen, begrijp ik niet.
De achtertuin. Een kleurig bloemperk zou geen overbodige luxe zijn.
Knap op met beleid en behoud oude details. Ze maken je woning ook waardevoller als je doorverkoopt.
Bij mij om de hoek, op de Korte Singelstraat 15a in Schiedam, wacht trouwens een soortgelijk stulpje eveneens op wat komen gaat. Ik meld het maar even, mocht je interesse hebben. Het betreft een benedenwoning uit de jaren dertig met zelfs nog een voor-, tussen- en achterkamer, die van elkaar gescheiden worden door twee sets glas-in-loodschuifdeuren. Ik ken weinig huizen in mijn buurt, die in zo’n originele staat verkeren. Over de twee verdiepingen ligt een dikke nicotinekoek, maar wat een potentie. En dan die zonnige tuin aan de achterzijde.
De laatste bejaarde huurder is net verkast (hij liet een grote container vol huisraad achter, waarin ik diverse keren een duik nam) en nu heeft de huisbaas besloten om het huis verkopen. Een buurvrouw heeft reeds interesse getoond en zij liet weten dat ze alles eruit zal slopen als ze de nieuwe eigenaar wordt. Ik hoop vurig dat het huis naar iemand gaat die een liefdevollere opknapbeurt in gedachten heeft. Je hoeft een huis niet te strippen om het te updaten. Oud en nieuw kunnen uitstekend samengaan. Het enige dat je nodig hebt, zijn visie en creativiteit.
Bekijk de hele advertentie van deze woning aan de Badhuisweg 151 in Apeldoorn op funda.nl.
Meer weten over Korte Singelstraat 15a in Schiedam? Neem contact op met Pitlo Vastgoed Beheer, pitlovastgoedbeheer.nl. Beetje een lompe club en ze mikken hoog: twee ton en hoger. Maar nogmaals, het is een tophuis dat barst van de originele details. Ik hoop dat een van jullie vlooiers er keihard voor gaat. Sta ik straks met een mooi vintage welkomstgeschenk op je stoep.
Dit is het huis bij mij om de hoek, even snel door het raam gefotografeerd. De woonkamer is diep.
Dit gooide de laatste huurder zoal in de container. Ik bleef teruglopen.
Maar liefst twee sets schuifdeuren. Hoge plafonds, ook in het souterrain dat aan de tuin grenst.
Deel dit artikel!
Gerelateerde berichten
Shoppingtime! Groeten uit 1960, 1970 en 1980 →
Out in Rotterdam: honderd jaar gaygeschiedenis →
Een originele Clement Bezemer bij het grofvuil →
