Lady Diana is nog lang niet vergeten
Twintig jaar na haar dood lukt het Lady Diana nog steeds om hele volksstammen op de been te krijgen. In grote aantallen verzamelen ze zich vandaag voor haar vroegere Londense residentie Kensington Palace. Met elkaar even terug in de tijd.
Ik ben terug op dezelfde plek als waar ik in het najaar van 1997 was. Voor Kensington Palace en weer omringd door rouwende Diana-aanhangers. Ik had het al voorspeld: het is een vreemde ervaring. Zo veel bloemen als destijds liggen er niet meer bij het statige paleis, maar de hekken zijn de laatste dagen alweer aardig overwoekerd geraakt. Telkens worden er nieuwe boeketten tussen de spijlen gemoffeld. Vaak begeleid door favoriete foto’s van de prinses, memorabele quotes en briefjes met daarop een persoonlijke tekst. “Dear + Loving Princess Diana, I love you + miss you so much” schrijft Fareeha uit Abu Dhabi in gammel Engels. “Came specially for you.”
De media en fans verzamelen zich twintig jaar na dato opnieuw voor de hekken.
Zulke briefjes worden al dagenlang tussen de spijlen achtergelaten.
Sommige fans van de prinses hebben zich behoorlijk creatief uitgeleefd.
Ook de The Peuters Princess?
Cool Britannia.
Hele epistels worden geschreven.
Er zijn meer buitenlandse mensen als Fareeha die speciaal voor Diana’s twintigste sterfdag de reis naar Groot-Brittannië maakten. Ik hoor het ze vertellen aan de reporters. “Ik móest hier vandaag gewoon naartoe,” zegt een vrouw uit Spanje. “Waarom? Ik vond de prinses zo’n enorm inspirerende vrouw. Toen ik jong was, volgde ik alles wat ze deed. Diana was voor mij echt een voorbeeld.” Het is een sentiment dat ik voortdurend opvang. “Diana had het vermogen om klasse-barrières te doorbreken,” vertelt een man. “Ze maakte net zo gemakkelijk contact met de mensen uit het volk als met staatshoofden en royalty. Voor haar was er geen verschil.”
Di will never die
Sommige fans aan het hek zijn behoorlijk kleurrijk. De 82-jarige Terry Hut heeft zich van top tot teen in de Union Jack gehesen, zijn pak en hoed zijn een patchwork van kleine Britse vlaggen. Terry is een superfan van de royals en heeft al vele tientallen jaren de gewoonte om buiten hun paleizen ‘op wacht te staan’. “Koningin Elizabeth noemt me ‘Union Jack Man’ vanwege mijn pak. Als ze me ziet, stapt ze vaak uit haar auto en maakt ze een praatje met me.” Voor Terry was het ondenkbaar om hier vandaag niet aanwezig te zijn. “Diana was mijn absolute favoriet.” Direct na haar dood kampeerde hij zelfs een week voor Buckingham Palace.
Bij de 82-jarige superfan Terry Hut zit de prinses voor altijd in zijn hart.
‘Zijn’ Diana zal nooit meer vanachter de ramen van haar paleis naar hem wuiven…
Even een time-out van de zonnebank genomen om naar Kensington te komen.
De taart die deze fan maakte, is klaar om aangesneden te worden.
Hij zal zeker een hapje nemen.
Doe het af als een bizarre heiligverklaring, maar feit is dat het mensen als deze vrouw enorm emotioneert.
Achter Terry haalt een krokante zonnebankblondine eveneens herinneringen op. Ze ontmoette Diana in de jaren negentig toen een familielid in het ziekenhuis belandde. Op een dag stond de prinses zomaar aan zijn bed. “Ze was ontzettend betrokken. Dat deed ons veel goed.” Ze heeft het over Diana’s gewoonte om ’s avonds, wanneer de pers weg was, terug te keren naar de ziekenhuizen waar ze geweest was. “Dan kon ze rustig en écht met de patiënten praten.”
Sommige fans balen dat ze niet gisteren al naar Kensington Palace zijn gegaan. Toen kwamen de prinsen William en Harry spontaan naar buiten gewandeld om met de aanwezigen over hun moeder te praten. Het werd voor degenen die er wel bij waren een aangrijpende ontmoeting.
Naast me begint een oude vrouw zachtjes te huilen. Ik vraag me af welke connectie zij heeft met Diana, maar durf het haar niet te vragen. Ze is ondergedompeld in rauwe emotie.
Plotseling roept een man fel: “We zullen haar nooit vergeten! Ik wil haar ook helemaal niet vergeten!” Ik krijg er kippenvel van. Het mag dan twintig jaar geleden zijn dat de ‘People’s Princess’ haar laatste adem uitblies, voor de rouwenden hier voelt het als de dag van gisteren.
Toevallig in de buurt? In Kensington Palace is nog de tentoonstelling Diana: Her Fashion Story te bekijken. Meer informatie vind je op hrp.org.uk/kensington-palace.
Goodbye England’s rose…
Tijdens de grote expositie in Kensington Palace is onder meer deze jurk van dichtbij te bewonderen.
Ondertussen blijven de emotionele krabbels komen.
Niet alleen haar zoons, maar ook de mensen van de London Underground herdenken Lady Di.
Deze mensen bivakkeren hier sinds vanmorgen vroeg.
Ik kan me niet voorstellen dat het alweer twintig jaar geleden is.
In één woord: doodzonde.
Deel dit artikel!
Gerelateerde berichten
De Bruidsfoto des Doods →
Back to the eighties met deze strakke koppen →
Toen was geluk *snik* nog heel gewoon →
