Man/vrouw zoekt tijdcapsuleboerderij? Gevonden!
In Nijmegen staat een boerderij te koop waaraan al bijna een eeuw geen fluit gedaan is. Een klusproject van jewelste voor de volgende eigenaar, maar wat een heerlijke tijdcapsule.
Toevallig zei ik het laatst nog tegen mijn vriendin Jeannette toen we door het Groene Hart reden, op weg naar kringloop Emmaus Haarzuilens: “Als we toch eens achter de gevels van oude boerderijen konden kijken. Ik durf te wedden dat aan sommige interieurs al honderd jaar of langer niets veranderd is.” Funda laat mijn wens in vervulling gaan met deze Nijmeegse hallenhuisboerderij uit 1832, die sinds vijf maanden te koop staat. Je blijft kijken naar de foto’s. Het sleetse pand aan de Broekstraat 115 is van vloer tot dak vooroorlogs.

Zulke huizen drukken je met de neus op de feiten: vroeger gooide men niet elk jaar zijn hele interieur om.
De laatste grote opfrisbeurt was het vervangen van de kap in 1935 en erna vond de familie Albers die hier vanaf 1910 woonde, het welletjes voor de rest van de twintigste eeuw. Behalve een kleine verbouwing in 1965 bleef het stil. Genoeg geklust, er moest op het land gewerkt worden. Ook qua sanitair lieten ze de moderne tijd lang aan zich voorbijgaan. Pas in 1992 werd de boerderij aangesloten op het gemeentelijk riool. Tot dan werd er primitief geplast en gepoept in een houten huisje in de tuin. Je kunt het je nauwelijks meer voorstellen.
Eenzaam tussen de nieuwbouw
Dat de boerderij nooit gemoderniseerd werd, is des te verrassender als je naar de omgeving kijkt. Rond 1977 werd er een complete nieuwbouwwijk omheen gezet. In één klap kregen de bewoners honderden naaste buren en konden ze voortaan vanuit hun keukenraam zien hoe de moderne mens leefde. Maar misschien was dit júist de reden waarom ze niet meegingen in de vaart der volkeren. Was het een daad van verzet tegen de agressieve stadsuitbreidingen en de obsessie met vernieuwing die de twintigste en eenentwintigste eeuw zo kenmerken.
Tot zover de romantiek. De vraagprijs van deze tijdcapsule is 298.000 euro, maar dit is pas het begin. De koper begint aan een kostbare monsterklus. De boerderij, die in 2007 aangewezen werd als gemeentelijk monument, verkeert in slechte staat. Je bent er niet met het even snel vervangen van de elektra en het installeren van een nieuwe keuken en badkamer. Chers gezichtsrenovaties verbleken bij de opknapbeurt die deze gammele schoonheid nodig heeft.
Hulp van hogerhand
Het goede nieuws is dat de gemeente Nijmegen de nieuwe eigenaar, indien gewenst, heel graag bijstaat. Men heeft aangegeven mee te willen werken aan het verruimen van de bouwmogelijkheden, zodat bijvoorbeeld uitbreiding van de boerderij mogelijk wordt. Nu is het woonoppervlakte nog negentig vierkante meter, die kan veel groter worden. Zo is er de kale, onbenutte vliering en een aanbouw is eveneens een optie. Ondanks het feit dat het om een monument gaat, wordt er door de gemeente niet star vastgehouden aan het oude.
De makelaar geeft een voorzetje en bedacht een mogelijke nieuwe indeling. Deze plattegrond vind je in de advertentie. Je kunt hem als leidraad nemen of zelf een ontwerp (laten) bedenken. Wat het ook wordt, deze boerderij heeft veel potentie. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de tuin en alle dingen die je daarmee kunt doen.
Hopelijk blijft na de verbouwing iets van de ouderwetse sfeer behouden. Ik zou het in ieder geval niet over mijn hart kunnen verkrijgen om die na zo lang alsnog uit te wissen.
Bekijk de gehele advertentie op funda.nl. Meer weten over de geschiedenis van de Broekstraat en alle boerderijen die hier vroeger stonden? Surf naar lindenholtmaaktgeschiedenis.nl.