“Mijn opa woonde in de sixties bungalow”
De sixties bungalow in Aerdenhout maakte de tongen behoorlijk los. Tussen alle reacties die ik ontving, zat een hele bijzondere: die van Bas Barten. Het was zijn opa die er woonde.
“Superleuk dat je aandacht hebt besteed aan het huis van mijn opa, Ed Barten. Hij had het vast fantastisch gevonden!” De enthousiaste mail die Bas Barten me afgelopen dinsdag stuurt, maakt me heel gelukkig. Opgelucht ook. Wij kunnen het met zijn allen wel heel tof vinden om in de sixties bungalow van zijn overleden grootvader rond te gluren, voor hetzelfde geld had hij dit minder op prijs gesteld. Maar niks van dat alles. Bas vertelt ook graag meer over dit bijzondere huis en zijn minstens zo bijzondere bewoner, als ik hem daarom vraag. Hij stuurt me zelfs een drietal foto’s van zijn opa Ed, poserend in en rond de bungalow.
Eind jaren zeventig. Opa Ed draait warm op de tennisbaan.
Hij woonde een halve eeuw met heel veel plezier in zijn Berenkuil.
Ed in 2000 in zijn keuken. Zijn vrouw Bep was drie jaar eerder overleden.
De vogeltjes uit de buurt werden iedere ochtend getrakteerd op boterhammen met pindakaas.
“De bungalow heet de Berenkuil en werd in 1967 gebouwd door de tweede vrouw (Bep Stierman) van mijn opa Ed en haar toenmalige echtgenoot. Mijn opa is er aan het begin van de jaren zeventig komen wonen. Het klopt dat hij het huis altijd goed heeft bijgehouden. Hij was er zeer trots op.” Toch geven de foto’s van de makelaar volgens Bas wel een wat vertekend beeld. “Bij een aantal meubels zie je wel degelijk dat ze vijftig jaar gebruikt zijn hoor.” Ook was Ed, een bekende Engelandvaarder uit de Tweede Wereldoorlog, echt niet helemaal in het verleden blijven hangen. “Je zou het niet zeggen als je het huis ziet, maar mijn opa was tot zo’n tien jaar terug erg van de laatste gadgets: (spel)computers, Bose-geluidsinstallatie etc. Maar die zijn al uit de kamers weggehaald dus is er bijna niks dat aan het nu herinnert.”
In bed met Katja en Nicolette
Bas bewaart zelf warme herinneringen aan de bungalow, zegt hij. “Als kind vonden mijn broertje en ik de bar natuurlijk geweldig. Wanneer mijn grootouders een feest gaven, speelden wij barmannetje. We waren toen zes en negen jaar.” In elk hoekje ziet hij de oude Ed terug. “Het bordes diende de laatste jaren bijvoorbeeld als voederplaats voor de vogels. Mijn opa maakte iedere ochtend vers voer voor ze. Boterhammen met pindakaas die hij dan in stukjes knipte.”
Bas over het feit dat Ed zijn bungalow regelmatig verhuurde aan fotografen en filmmakers: “Er zijn inderdaad diverse reclamefilmpjes opgenomen, scènes gedraaid voor de tv-series Den Uyl en de affaire Lockheed en Penoza en nog twee speelfilms meen ik. Plus vele fotoshoots voor het tijdschrift Linda. Onder meer met Katja Schuurman en Nicolette van Dam. We zeiden voor de grap altijd dat Katja Schuurman en Nicolette van Dam bij m’n opa in bed hadden gelegen.”
Ed vond het best dat Katja vreemde mannen ontving in zijn slaapkamer.
En dat ze gebruik maakte van zijn comfy fauteuils was ook geen enkel probleem.
In 2016 vierde Ed (in rolstoel) zijn 96e verjaardag met familie en vrienden. De bar bleef tot laat open.
Gaan de krukken waarop Bas en zijn broertje speelden, straks ook onder de hamer?
Tegen de mensen die belangstelling hebben voor de coole meubels, wil Bas zeggen: houd de website van de de Oprechte Veiling Haarlem de komende maanden in de gaten. “Het interieur zal daar worden geveild als de bungalow eenmaal verkocht is. Hoewel mijn vader en zijn stiefzus er nog niet helemaal uit zijn wat ze precies met alle meubels zullen doen, gaan bij de Oprechte Veiling Haarlem in ieder geval de eetkamermeubels onder de hamer.”
Bas hoopt dat de volgende eigenaar van de bungalow er niet de sloopkogel doorheen zal slaan. Het zou mooi zijn als iemand dezelfde liefde voelt voor de jaren zestig en zeventig als zijn opa Ed. “Ik zou het leuk vinden als het huis blijft bestaan,” zegt hij. “Ben benieuwd!”
Deel dit artikel!
Gerelateerde berichten
Winkeldochters snakken naar een beter leven →
Zachtjes sluipen door het huisje in het bos →
Draai door op de Waterloopleinmarkt in Ugchelen →
Wat gaaf! Het geeft net nog even een extra lading aan het hele pand.
Mijn naam is Wim Visser ( officieel WFB Visser ) Jan van Galenlaan 5 in Bennebroek, 2121 XG.
Ik heb op de Berenkuil bij Ed en Bep Barten op de zondagsclub
getennist samen met mijn echtgenote Anneke en daar een leuke tijd gehad.
Ik ben benieuwd of alles nog in bezit van zijn zoon Paul (?) is.
Met vr gr
Ik heb geen idee wat er met de inboedel gebeurd is. Het huis is inmiddels verkocht.