Tofvuil in de branding

Dead Horse Bay is één van de bizarste plekken van New York. Iedere dag spoelen er antieke flessen, poppen, schoenzolen en hele delen van porseleinen wastafels aan. Het betreft vuilnis dat decennia en soms zelfs een eeuw geleden werd weggegooid door de vorige eigenaren. Inmiddels wemelt het op het strand van de 21-eeuwse schatjagers.

Tijdens een strandwandeling stuiten op de aangespoelde overblijfselen van een verdronken schippersdorp of struikelen over een kist gevuld met Romeinse munten. Als kind hebben we er allemaal weleens over gefantaseerd. Helaas, we groeiden op en daarmee kwam ook het besef dat een aangevreten sportschoen of gefossiliseerde hondendrol de enige oudheden zijn die we ooit op de stranden langs de Noordzee zullen aantreffen. In het altijd opgeruimde Nederland zijn bodemvondsten, zeker op het strand, spaarzamer dan een goede haar-dag van Ivo Niehe.

Iemand nog een antieke wastafel nodig? (© megananne op Flickr)

Trrrrrring, het verleden aan de (vloed)lijn! (© box builder op Flickr)

Neem een aanhanger mee. Die kun je weleens nodig hebben. (© megananne op Flickr)

Antiek vuilnis voor het oprapen
We reageerden dan ook hysterisch toen we hoorden over Dead Horse Bay in New York. Het strand rond deze baai in een uithoek van Brooklyn ligt bezaaid met vintage vuilnis. Behalve flessen in alle soorten en maten stuit je in het zand op half vergaan speelgoed, schoenen, roestige telefoons, dierenbotten en allerlei kleine, ondefinieerbare zaken. Van Barbie tot Coca-Cola, meer dan een eeuw Amerikaanse geschiedenis komt voorbij. Dead Horse Bay is letterlijk en figuurlijk een natte droom voor schatjagers die er in groten getale naartoe trekken.

In Dead Horse Bay is duiken niet aan te raden. (© Will Ellis)

Op deze bloederige plek beleefden paarden geen Merrie Christmas…

Wie de schoen past, neme hem mee naar huis. (© Jenna Garrett)

Bang op dat stille strand? In het zand vind je altijd een wapen.

Eenvoudig is het niet, je moet er nogal een trektocht voor ondernemen om op deze afgelegen locatie te komen, maar het is alle moeite waard zegt de Amerikaanse Samara. Zij en haar man zijn fans en gingen helemaal door het lint bij aankomst: “Deze plek is awesome! Breng een emmer mee want je zult hem gegarandeerd nodig hebben. Het was een feest om het hele strand te verkennen. We arriveerden vroeg toen het eb was zodat we klaar waren zodra het vloed werd. Mijn advies is dan ook: ga zo vroeg mogelijk, dat verhoogt de kansen op goede vondsten.” Samara en haar man konden hun ogen niet geloven. Wat ze aantroffen liet zich nog het beste vergelijken met een antiekwinkel die door een tsunami getroffen was, waarna alles door de zee op het strand weer werd uitgebraakt. “We vertrokken met vele grote en kleine flessen die nog in perfecte staat verkeerden, plus een heleboel oude paardenbotten!”

Vermaalde paarden
Blijft de vraag: waar komt al dit oude vuilnis vandaan?? Dat heeft alles met de geschiedenis van Dead Horse Bay te maken. De baai kreeg zijn naam rond 1850 vanwege de ontelbare dode paarden die hier ‘een nieuw leven’ kregen. Uit de New York Times: “Dead Horse Bay bevindt zich aan de westzijde van een moerasland waar eens twee dozijn paardendestructiebedrijven, visolie-fabrieken en vuilverbranders stonden. Van ongeveer 1850 tot de jaren de dertig werden de karkassen van gestorven paarden en andere dieren gebruikt om lijm, meststoffen en andere producten van te maken. De stukgehakte, gekookte botten werden na afloop in het water gedumpt. De smerige baai, die in die periode alleen was bereikbaar per boot, werd vervloekt vanwege de rottingsdampen die erboven hingen.”

Zoiets graven wij nou nooit in Rockanje of Zandvoort op. (© megananne op Flickr)

Alsof Patty Brard een intiem feestje op het strand gaf. (© Angela Radulescu op Flickr)

Toen de auto-industrie groeide en koetsen en daarmee paarden uit de mode raakten, was het vlug gedaan met deze hell hole. Tegen de twenties was er nog maar één destructiebedrijf over. De stank bleef echter. De reden? Dead Horse Bay werd door de gemeente New York ook gebruikt als stortplaats. In de jaren dertig lag er een enorme vuilnisberg. Deze werd later braaf afgedekt, maar in de fifties scheurde de bovenlaag. Sindsdien krijgen het strand en de wateren rond Dead Horse Bay elke dag nieuwe aanvoer van oude spullen, sommige bijna honderd jaar oud. Er gaan geluiden op om de omgeving grondig te reinigen maar tot de vreugde van vintage hunters is dit nog altijd niet gebeurd. Michelle is één van hen. “Het strand van Dead Horse Bay is meestal verlaten en roept een griezelige, post-apocalyptische sfeer op. Het is de perfecte setting om door het afval van een ander tijdperk te rommelen.” Mogen we mee?

Fotograaf/urban explorer Will Ellis, auteur van het pas verschenen fotoboek Abandoned NY, geeft regelmatig rondleidingen in het gebied rond Dead Horse Bay. Binnenkort in New York en nieuwsgierig geworden? Geef je op via untappedcities.com.